KADIN VE İNSANOĞLU

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Gökyüzünü görüyorum. Gökyüzünü görüyorum sende görüyor musun? Bak orada hala hayat var ne duruyorsun söylesene ne seni bekleten. Dışarı çık, dışarı çık. Ayağın toprağa değsin kop artık buradan taşlar sana selam vermez taş duvarlar sana selam vermez. Aç kollarını mümkünse iki yana ve yahut havaya bir ağaç gibi selamla güneşi. Kalk hadi şimdi başka zaman yok. Bitti. Her şey bitti. Nedir mi biten?

Doğa bize küstü, büyük bir savaşın içindeyiz yaşam ve güçlü; kadın bize küstü, büyük bir kavganın içindeyiz. Sonu yok bunun biliyorum. Kadını öp kapat gözlerini görmeden hadi kimse hadi acele et. Küçük başarıların değil büyük kavgaların. Yüksek sesle bağırmaların seni duyulur yapmaz ki en büyük kulak tıkamaların olur çıkar bir gün iki göz damlası. Beni iyi dinle insanoğlu;

Bırak yaşasın bırak sevsin kızın kadının. Dünya yapay zekaya kafa patlatırken sen neden kadında kafa patlatır oldun. Hangi noksanlık davet getirdi sana? Yoksa davetsiz mi çıktın geldin bu şiddet sokağına. Anlat bana sevgili dostum. Çok sevmek miydi sizin oralarda incitmek.

Var ya hani şu ünlü kara sevdacı bilgin sözü ‘’Ya benimsin ya kara toprağın.’’ Neydi o? Sevgi miydi? Düşün bir bakalım… İki yanı bunalım iki yanı hastalık değil miydi?

Bana sorarsan; Şart koşmaktı önce mesela, sonra tehditti, detayında saplantıydı ve yahut cana kastetmekti. Peki ya var mıydı cezası? Masum muydu bu sözcük. R tük ne diyordu bu konuya, bipliyor muydu mesela.

‘’Anam avradım olsun ki’’ diyordu biri de. R tük ona da bir şey demiyordu. Çünkü bu bir kendini doğrulama çabasıydı. Anası da avrat olurdu, gerekirse ölüsünü de görürdü. Peki ya, ne oldu da bu kadar değersizleşti; kadın, anne, kız çocuk. Ben hiç duymadım mesela ‘’Babam kocam olsun ki’’ diye başlayan bir cümle kadından; söylerken bile garip geliyorken bu kalıp neden diğer hali normal karşılanır olup çıktı ki çok yazık.

Sordun mu hiç kendine nerde bu kadar kayıp kadın, çoluk çocuk. Üç tarafı denizlerle çevrili ülkede neden her su birikintisinden birinde ceset arar olduk değer miydi? Yetmedi. Yetmedi çünkü bize kara parçası. Özüne bıraktık kadını çocuğu. Su gibi aziz olun kadınlar ve çocuklar. Saflığınıza teslim etti sizi ‘’insanoğlu ‘’. Kadına su, erkeğe toprak; zayıfa ölüm, güçlüye yaşam düştü üç kuruşluk dünyanın sularında.

Hoşça kalın.