70 YILLIK TİYATRO (MU?) 

Toplum olarak öyle bir gerildik ki kimse burnundan kıl aldırmıyor, kimse lafın üstüne laf, sözünün üstüne söz söylenmesine tahammül edemiyor. Herkes barut fıçısı gibi patlamaya hazır. Kimin ne zaman neye nerede ve nasıl patlayacağı ise hiç belli değil.

Bunun son bariz örneklerini Sinema/Tiyatro Sanatçısı Ferhan Şensoy’un cenazesinde yaşadık. Bilindiği gibi inancımıza ve geleneklerimize göre cenazeye saygı gösterilir, cenazenin arkasından kötü söz söylenmez ve konuşulmaz. Gel gör ki Ferhan Şensoy’un tabutunun Galatasaray Bayrağına sarılı olduğunu gören üç beş Beşiktaş taraftarı, cenazeye saygı ve sporun centilmenliğe dayalı olduğunu unutarak Beşiktaş lehine, Galatasaray aleyhine etik dışı slogan atmaya başlaması ile cenazede arbede yaşandı.

Beşiktaş taraftarı olarak bu yapılanları onaylamak mümkün değildir. Çünkü bu yapılanları hastalık derecesinde ilerlemiş bir vandallık olarak değerlendiriyorum. Futbol müsabakaları stadyumda oynanır, taraftar orada tezahüratını yapar, takımını destekler, içini boşaltır; bitiş düdüğü çaldığı zamanda kazanan takım tebrik edilir. Spor ahlakı ve olması gereken budur.

Bunun yanında ayni cenazede tiyatrocu Cihat Tamer’in, etik dışı olarak değerlendirilen yaptığı konuşması ile “70 senedir bu ülkeyi din bağımlısı hükümetler yönetiyor” gibi yeri ve zamanı olmayan sözler sarf etmesi ve devamında da: “Ona rağmen 70 senedir inadına tiyatro yapıyoruz. Ferhan da inadına tiyatro yaptı. Ferhan başka bir insandı yazdıklarıyla çizdikleriyle. Şimdi o Rasim’ine kavuştu. Münir Ağabey’ine, Erol Ağabey’ine kavuştu. Hep birlikte orada bir meyhanede kafayı çekiyorlardır. Unutulmayacaksın Ferhan.”  Diye yaptığı konuşması büyük tepki topladı.

Bu ülkede sanatçısından siyasetçisine düşünce ve fikir insanlarından tutunda her bireyin sorumluluğunu bilmesine ihtiyacımız var. Bunun için herkes söyleyeceği lafını tartmalı ve nereye gideceğini bilerek konuşmalı, ötekileştirici ve ayrıştırıcı olmaktan uzak durmalıdır.

Çünkü ağzı olanın her aklına geleni söylediği zaman cenaze tabutunda Galatasaray Bayrağını gören başka takımın taraftarları vandallık yapıyor olması, cenazenin musalla taşına konulmuş, müezzinin, “Allah için namaza, meyyit için duaya” çağrısı ile cenaze namazına durulacağı, herkesin acısını içinde yaşadığı bir yerde dine diyanete çatmanın aşağılamanın, meyhanede kafa çekmeden bahsetmenin kime ve neye faydası vardı ki…

Türk halkının büyük çoğunluğu zaman içinde bu gibi eylem ve söylemleri önemsememeyi öğrendi. Bu gibi olayları önemsemediği gibi bir de saçmalık olarak değerlendiriyor, dikkate almadığı gibi gülüp geçiyor, günlük hayatının mizah konusu yapıyor ki sahneye konulmuş olsalar ortaya birçok sanatçıya taş çıkartacak eserler çıkacağına hiç şüphe yoktur. Milletim değerleri ile örtüşmeyen bu tür eylem ve söylemleri ile bir kazanım elde edeceğini umanlar da kendileri çalıyor, kendileri dinliyor, kendileri oynuyorlar…

Bu tür algıların tutmadığı, manipülasyonların sonuç vermediği gibi işin sonunda rezaletler yaşanıyor ki bu durumda madalyonun diğer yüzü…

Ferhan Şensoy’un cenazesinde yaşananlarla birlikte ayni günlerde  CHP Kadın Kolları Genel Başkanı Aylin Nazlıaka’nın Çanakkale ziyaretinde yaşandığı iddia edilen ulusal basında yayınlandıktan sonra Çanakkale yerel basınında yer alan ve halk arasında kulaktan kulağa yayılan, Aylin Nazlıaka ve beraberindeki heyetin “Çanakkale’de Reis’i size yedirmeyiz deyip üzerlerine araç sürdüler” diye yapılan/yaptırılan haberin, doğruları yansıtmadığı, suçlanan kişinin Çanakkale halkı tarafından tanınan CHP’li çıkması “Senaryo kötü olduğu için tiyatro bu seferde tutmadı” diye alay konusu yapıldı.

Çanakkale küçük bir yer. Neredeyse herkes birbirini tanıyor. En azından birbirine yüz aşinalığı var. Olayın geçtiği otelin konumu bilindiği, görüntü olmadığı ve en önemlisi de Emniyetten iddiaların doğruluğunun olmadığının açıklanması ve yerel basın temsilcilerinin konunun üzerine gitmesi, ilgililer ile yapılan canlı yayınlar ile olayın bir saldırı değil sadece aracın uzun farlarının söndürülmesi uyarısından ibaret olduğu anlaşıldı. Çanakkale CHP’nin kalesi olmasına rağmen başta kendi partilileri olmak üzere halk arasında yaşandığı iddia edilen olay ayıplandı ve inandırıcı bulunmadı.

70 yıldır inadına tiyatro yapmakla övünenler, kendileri tiyatro yapıp güllük gülistanlık içinde gülüp eğlenirken bu zaman içinde halkın ne yaşadığını da göz ardı etmemeleri gerekir. Günümüzden 70 yıl geriye doğru gittiğimizde, her on yılda bir darbeler, her beş yılda bir muhtıralar, idamlar, siyasi linçler, 28 Şubatlar yaşandı ki… bunlar birer tiyatro değil halkın bire bir yaşadığı gerçeklerdi.