Paradoksal olarak, yalnız kalma yeteneği, sevme yeteneğinin koşuludur.
Güneşi seviyorum ama güneş yüzünden bir şeyler büyümüyor. Biraz yağmur almalısın… Hayatında yağmura kötü bir şeymiş gibi bakmayı bırakmalısın.
Kendini daha iyi hissettireni değil, kendini iyi hissettireni seçmelisin.
Aşk bir karardır, bir hükümdür, bir sözdür. Aşk sadece bir his olsaydı, sonsuza dek birbirimizi sevme vaadinin temeli olmazdı. Bir duygu gelir ve gidebilir. Eylemim yargı ve karar içermediğinde sonsuza kadar kalacağına nasıl karar verebilirim?
Diğer insanlar davranışımızı anlamıyorsa – ne olmuş yani? Yalnızca anladıkları şeyi yapmamız gerektiği yönündeki istekleri, bize dikte etme girişimidir. Bu onların gözünde “asosyal” veya “mantıksız” ise, öyle olsun. Çoğunlukla özgürlüğümüze ve kendimiz olma cesaretimize kızıyorlar. Eylemlerimiz onları incitmediği veya ihlal etmediği sürece, hiç kimseye açıklama veya muhasebe borcumuz yoktur. Bu “açıklama” ihtiyacıyla kaç hayat mahvoldu, bu genellikle açıklamanın “anlaşılması”, yani onaylanması anlamına gelir. Yaptıklarınız ve yaptıklarınızdan, gerçek niyetlerinizle yargılanmasına izin verin, ancak özgür bir kişinin bir açıklamayı yalnızca kendisine – aklına ve vicdanına – ve açıklama için haklı bir iddiası olabilecek birkaç kişiye borçlu olduğunu bilin.
Sevgi, özgürlüğün çocuğudur.
GÜNLÜK REYTİNG SONUÇLARI
23 gün önceGÜNLÜK REYTİNG SONUÇLARI
27 gün önceÇARŞAMBA REYTİNG SONUÇLARI
28 gün önceGÜNLÜK REYTİNG SONUÇLARI
29 gün önceHAFTALIK REYTİNG SONUÇLARI
30 gün önce