Gurur Duyma Psikolojisi

Gurur Duyma Psikolojisi

Gurur eşit değildir kibire. Ama yine de aynı kefeye koyarız çoğu zaman. Çünkü bu, sınırını bilmemek gibidir. Orada kendimizi sorgulamamız gerekir ama öyle sen gurursuz musun diyerek değil, dilediğimiz herhangi bir şeyi bile “çok” kelimesi ile başlayarak dile getiriyorsak, orada bir sınırsızlık vardır ve o gururun içsel olarak tembelleşmiş halidir. “Pozitif mesaj vermek” adı altında kullanılan “çok”, aslında birçok duruma teslim olmadığımızı da gösterir. Oysaki teslim olmak zayıflık değil, kendini tanıma müessesesi. Evet, orada kendini, içindeki sen’i tanımadıkça, kendinden uzaklaştıkça kibirli birine dönüşürsün, kibrin de sınırını aşarsın.

Gurur duyma psikolojisinin bir diğer bilinçaltı sebebi, gururun hasretini çekmiş olmamızdır. Sanki kibir ile gurbette gibi hep bir alışmaya çalışmayı kendimize müstehak görürüz. Bu da kendimizden kopup “daha çok” dememize sebep olur.

Her şeyin dahası kibirdir,

her şeyin çok azı gururdur.

Kibir sınırını aşarak yetiştirilmiş bir insan, gurura daha çok ihtiyaç duyar.