En Büyük Öğrenilmiş Çaresizlik, Anne İle Babanın Birbiriyle İlişkisi midir?

Hayatımızdaki garip olaylara baktığımızda hep aslında anne baba ve çocukluğa gidiyoruz. Bir yerlerde sorun ve tekrarlayan hatalar, eksiklikler ve yanlışlar varsa aslında hep anne babanın yetiştirme tarzındaki hataları buluyoruz. Eşeleyince altını. peki madem bu kadar önemli bu çocukluk ya da doğduğum ev kaderimiz… e o zaman neden ebeveyn ehliyeti diye bir şeyler çıkarmıyorlar mesela? Trafiğe çıkıp, araba kullanmak daha mı basit bu dünyaya bir canlı getirmekten? Ya da daha mı fazla tehlikeli? Bence psikolojik ve finansal anlamda teste tabi tutulmadan kimse anne veya baba olmamalı. Sonra açlıktan ölen çocuklar, mültecilerin yaptığı ve sefillik içinde yaşayan çocuklar ya da terk edilmiş çocuklar doluyor etrafımız. Hangi birine yetişeceğimizi şaşırıyoruz. Can kolay bir şey değil. Her canın hakkı verilmeli ve bu aynı şekilde hayvanlar için de geçerli. Evlatlık çocuk almak istediğiniz zaman devlet test yapıp kontrole geliyor evet. Ama biyolojik çocuğunuza da yeterli ve doğru musunuz acaba?